25 دی 1388 / 29 محرم الحرام 1431 / 15 ژانویه 2010
25 دی 1388 / 29 محرم الحرام 1431 / 15 ژانویه 2010
25 دی 1388 / 29 محرم الحرام 1431 / 15 ژانویه 2010 |
|
|
|
پس از راهپيماييهاي مكرّر مردم عليه رژيم ديكتاتوري شاه، درگيريهاي وسيعي بين نظاميان و مردم به وقوع پيوست. در اين حال، برخي از نظاميان كه به حقانيت مبارزات مردم پي برده بودند، در پي فرمان امام خميني(رحمت الله علیه) پادگانها را ترك كرده، به مردم پيوستند. پيوستن نظاميان به نيروهاي مردمي، نويدبخش تحولات اساسي در روحيه و ساختار بدنه ارتش رژيم بود. در اين راستا، حضرت امام نيز طي پيامهاي متعدد، ارتش را به پيوستن به مردم ترغيب و به آنها توصيه كردند كه براي دفاع از اسلام و حفظ احكام رهايي بخش آن، به مردم بپيوندند و ميهن خود را از دست اجانب نجات دهند. |
آيتاللَّه حاج شيخ محمدعلي حقّي سرابي در حدود سال 1307 ش (1348 ق) در بيت علم و تقوا در شهرستان سراب در آذربايجان شرقي به دنيا آمد. وي مقدمات علوم اسلامي و سطوح عاليه را در تبريز و قم فراگرفت و سپس در نجف در درس آيات عظام سيد محمود شاهرودي، سيد محسن حكيم و سيد ابوالقاسم خويي شركت جست. آيتاللَّه حقي پس از مدتي توقف در سراب، راهي قم گرديد و در دروس خارج فقه و اصول حضرات آيات سيد حسين بروجردي و امام خميني حاضر شد و بهرههاي فراوان علمي كسب نمود. ايشان كه از استاداني همچون سيد محسن حكيم، سيد محمود شاهرودي، سيد ابوالقاسم خويي و سيد محمد حجت كوه كمرهاي اجازه اجتهاد داشت، در قم به تدريس و تأليف پرداخت و از آن پس، در يكي از مساجد معروف تهران، به فعاليتهاي ديني خود ادامه داد. آيتاللَّه حقي كه در جوار مسجد جامع امام حسين(علیه السّلام) تهران، حوزه علميه را بنياد نهاده بود، در سالهاي قبل از پيروزي انقلاب، خود و مسجدش را يكسره وقف پيشبرد اهداف نهضت اسلامي كرد و بسياري از حركتهاي ضد رژيم را رهبري مينمود. وي پس از پيروزي انقلاب به رياست يكي از شعبههاي ديوان عالي كشور، نمايندگي مجلس شوراي اسلامي از سراب و خبرگان رهبري از آذربايجان شرقي برگزيده شد و در خدمت نظام اسلامي بود. برخي از آثار اين روحاني مجاهد شامل رسالةٌ في العدالة، رسالةٌ في اِعجازِ القُرآن، شرح دعاي افتتاح و تفسير برخي سورههاي قرآن در 4 جلد، ميباشند. اين عالم رباني سرانجام در شب بيستوپنجم ديماه 1377 ش برابر با 27 رمضان 1419 ق در هفتاد سالگي در قم به جوار دوست شتافت و در قبرستان شيخان اين شهر به خاك سپرده شد. |
«جعفربرمكي» ازاميران و كاتبان دوره عباسي به دستورهارون الرّشيد خليفه عباسي به قتل رسيد. جعفرو فضل همچون پدرشان يحيي برمكي ازافراد با نفوذ دربارعباسيان بشمارمي رفتند و وسالها درزمان خلافت چندتن ازخلفاي عباسي اميرو كاتب آنان بودند. اين خاندان مدتها حكومت ايالتهاي طبرستان، دماوند، ارمنستان و آذربايجان و خراسان را به عهده داشتند اما سرانجام بدستورخلفا كشته شدند. گفتني است كه جعفربرمكي داماد هارون الرّشيد هم بود. |
محمد هروي در خانداني مشهور در شهر بلخ درشمال افغانستان متولد شد، اما بيشتر عمر خود را در هرات گذراند. هروي به سبب مراتب علمياش، مورد توجه اميرعليشير نوايي، وزير دانشمند سلسلهي گوركانيان كه به علماء احترام فراوان ميگذاشت، قرار گرفت. مهمترين اثر هروي، تاريخ رُوضَةُالصَّفا است كه تاريخ عمومي جهان را از ابتداي خلقت تا زمان خودش به نگارش در آورده است. وفات محمد هروي در هرات روي داد. |
آيتاللَّه سيد علي حجت كوه كمرهاي از علما و دانشمندان بزرگ و از شاگردان مرحوم آيتاللَّه حاج ميرزا حبيب اللَّه رشتي، فاضل ايرواني و فاضل شربياني بود. وي پس از آن كه در نجف اشرف فارغ التحصيل شد، عازم ايران گرديد و مورد تجليل فوقالعادهي استاد خود، فاضل شريباني قرار گرفت؛ به طوري كه از طرف جمعي از طلاب و بزرگان علماء نجف تا كوفه مشايعت شد و جمعي بيشمار به او اقتداء كرده، پشت سرش نماز خواندند. پس از ورود به تبريز مورد استقبال و اقبال عموم مردم آن مكان واقع شده و مشغول همهگونه وظايف لازم و خدمات ديني گرديد. او بسيار بزرگوارانه زندگي نمود و در عظمت و شخصيت وي، گذشته از مقامات شامخ و فضايل عظيم، داشتن فرزندي چون آيتاللَّه سيدمحمد حجت كوهكمرهاي (يكي از مراجع سه گانه پس از ارتحال آيت اللَّه شيخ عبدالكريم حائري يزدي) است. سرانجام آيتاللَّه سيدعلي حجت در 29 محرم الحرام 1360 ق در تبريز وفات نمود. جنازهاش را با تجليل فراوان از تبريز به قم منتقل كرده و پس از تشييعي با شكوه در راهرو صحن عتيق حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) مدفون گرديد. |
|
كشور السالوادور با 21/041 كيلومتر مربع مساحت در ميانه قاره امريكاي مركزي در كنار اقيانوس آرام واقع شده و با كشورهاي هندوراس و گواتمالا همسايه است. جمعيت آن، 6/300/000 نفر ميباشد و سانسالوادور پايتخت و سانتاآنا و سانميگِل از شهرهاي مهم اين كشورند. واحد پول السالوادور كولون و زبان رسمي مردم آن اسپانيولي است. اين كشور به نسبت مساحت كم، پرجمعيتترين كشور امريكاي مركزي ميباشد كه اكثريت مردم آن از نژاد دورگه سرخ و سفيد ميباشند. پيشبيني جمعيت آن تا سال 2025م بيش از 9 ميليون نفر عنوان شده است. كاشفان اسپانيايى، در سال 1524م به السالوادور قدم نهادند و در اواسط اين قرن در اين سرزمين به استعمار مشغول شدند. كشور السالوادور، پس از سالها قرار داشتن تحت سلطه استعمار اسپانيا در سال 1821م استقلال خود را از اين كشور به دست آورد و در سال 1824م به عضويت اتحاديه امريكاي مركزي درآمد. اين اتحاد ديري نپاييد و با انحلال اين اتحاديه، در 15 ژانويه سال 1839، السالوادور به طور كامل مستقل شد. در سالهاي پس از استقلال، السالوادور همواره با همسايگانش به ويژه هندوراس درگيري داشته و هميشه درگير جنگهاي داخلي نيز بوده است. همچنين از سال 1980 تا 1992م، اين كشور صحنههاي درگيريهاي داخلي شورشيان بود كه منجر به كشته و زخمي شدن صدها هزارنفر گرديد. در اوايل سال 1992م، بين شورشيان و دولت اين كشور مذاكرات آتشبس صورت گرفت و دوره ناآراميها سپري شد. (ر.ك: 15 سپتامبر) |
|
|
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}